Vandaag heb ik mijn eerste beeld volledig kunnen afwerken, met dank aan de warme dagen en nachten van de voorbije week. De eerste stap in deze laatste fase was het overlangs doorsnijden van het werk, en eerlijk, dat ging toch met wat stress gepaard omdat dit alles kan ruineren indien je dit niet met de nodige voorzichtigheid doet. Zo dien je eerst ondersteuning te voorzien aan de buitenzijde van de sculptuur om te voorkomen dat het beeld kantelt tijdens het uitvoeren van de volgende stap, het uithollen. Tijdens het uithollen zelf is het belangrijk om dit en in de juiste volgorde te doen, en gaandeweg ook aan de binnenzijde extra steun te voorzien. Dit om te voorkomen dat het geheel in mekaar zakt tijdens het uitvoeren van deze handeling. Immers, aan de buitenzijde is de klei dan wel al voor een stuk gedroogd (leerhard voor de kenners), maar binnenin is de klei nog zacht tot zeer zacht. Vervolgens is het constant controleren en respecteren van een zekere wanddikte ook van belang om niet ongewild een opening te creëren van binnen naar buiten.
Eens dit alles volledig afgewerkt was werden de twee helften opnieuw aan mekaar gehecht met een plastisch mengsel van klei en water. Dit werd rijkelijk aangebracht zodat het bij het terug samenvoegen uit de naad werd geperst, en als basis diende om die zelfde naad aan de buitenzijde weg te werken. Na dit alles tot een goed einde te hebben gebracht volgde nog een laatste afwerking en controle, en kon het beeld opzij worden gezet om gedurende de volgende 1 tot 2 weken traag verder drogen.
Goed, zo zit ik net voor het einde van mijn 2de lesweek aan 2 afgewerkte sculpturen die in de droogfase zitten, en kan ik morgen dus starten met een volgende opdracht. Ik kies er voor om opnieuw een beeld te maken, en zo de opgedane kennis en technieken opnieuw toe te passen. Dit onder het motto, oefening baart kunst.