Voor de vroege lezers, mijn excuses dat de post van gisteren wat later dan normaal aan de blog werd toegevoegd. Maar, het was gisteren en gezellig op het terras aan het restaurant, en daarnaast blijven de Gelaterie hier tot middernacht open en werd bovenop de limoncello ruim geschonken.

Gisteren veel tijd besteed aan het proberen correct krijgen van de ogen van mijn beeld. Niet zozeer de vorm, maar voornamelijk mijn poging om zo veel als mogelijk de gelijkenis met mijn foto te benaderen. Na tijdje even gelaten voor wat het was en overgeschakeld naar de oren. Dat ging eerlijk gezegd een stuk vlotter. Vandaag terug de spatel opnemen om de ogen te finaliseren.
Even geleden heb ik verteld dat eens het beeld volledig klaar is naar vormgeving, het dan dient doorgesneden en uitgehold te worden. Eens deze handeling volbracht, dan dienen uiteraard de beide delen terug aan mekaar ‘gelijmd’ te worden. Hiervoor wordt een mengsel van water en klei gebruikt met een consistentie vergelijkbaar met mayonaise. Een beetje keramist kent dit uiteraard als slib, maar hier in Italië wordt dit Barbotina genoemd. De naam verwijst naar het Italiaans voor baard, nml. barba, en werd vroeger ook gebruikt om baard en haren aan te brengen op sculpturen. Gezien de half vloeibare toestand kan het op verschillende manieren verwerkt worden, waaronder ook spuiten zoals met slagroom.

Om de weerslag van de culinaire avond gisteren wat terug in evenwicht te brengen ben ik deze ochtend vroeg alvast een 3 kwartiertjes gaan joggen langsheen de Arno. Ik ben er mij van bewust dat er minder leuke manieren zijn om de dag mee te starten. Buongiorno!