FIRENZE, ITALIE, 2022
Ik kan eigenlijk niet zo veel meer vertellen over mijn werk in het atelier nu de opleiding stilaan op z’n einde loopt. Vandaag heb ik het beeld van Arno doorgesneden, uitgehold en vervolgens weer aan mekaar gezet. Omdat het nog heel ‘vers’ was kwam er toch wel wat extra ondersteuning bij kijken, dit om te voorkomen dat het onderste deel met de nek en de schouders in mekaar zou zakken door het gewicht van het hoofd. Nu moet het nog even wat extra drogen, en dan kan ik morgen de snede terug herstellen. Dit betekent dat ik niet echt nog een nieuwe grote oefening kan opstarten, dus zal ik me moeten beperken tot wat kleinere, zeer specifieke opdrachtjes ofwel wat keuvelen met andere deelnemers in het atelier. Vandaag een babbel geslagen met een jonge kerel uit Mexico City. Zijn vader is Florentijn maar woont en werkt in Mexico. De jongeman is nog student, halftijds architectuur en halftijds belcantozanger. Unieke combinatie.
Ik had gisteren ook beloofd om een foto van de gebakken neus te posten, maar ik ben vergeten om deze bij daglicht te fotograferen. Heb het dan maar bij kunstlicht gedaan, wat uiteraard niet het optimale resultaat geeft, maar beloofd is beloofd.
Morgenvoormiddag is er nog wel een belangrijk bezoek gepland, nml. aan de Galleria Dell’Accademia, waar het origineel van de David van Michelangelo staat. Toen ik een kleine maand geleden in Firenze toekwam dacht ik dat het geen probleem zou zijn om in de weken volgend op mijn aankomst een ticket te bemachtigen, niet dus. Het is een hele zoektocht geweest om uiteindelijk morgen te kunnen gaan. Kijk er vol verwachting naar uit. Tot morgen!